سردرد نتیجه تعامل ناصحیح بین سیگنال های مغز، رگ های خونی، و اعصاب اطراف آن است . در طی سردرد ، اعصاب خاص از رگ های خونی و عضلات سر فعال شده و ارسال سیگنال های درد به مغز را موجب می شوند.

سردرد هایی که به صورت ناگهانی رخ می دهد ( شروع حاد ) معمولا به علت یک بیماری ، عفونت، سرما، یا تب هستند. شرایط دیگری هم است که می تواند باعث سردرد حاد شود و شامل سینوزیت (التهاب سینوسها) ، فارنژیت ( التهاب یا عفونت گلو ) ، یا اوتیت ( عفونت یا التهاب گوش ).

در برخی موارد، سردرد ممکن است ناشی از ضربه به سر ( تروما ) و یا به ندرت ، نشانه ای از یک بیماری جدی پزشکی باشد.

از علل شایع سردرد، نوع تنشی یا سردرد استرس عاطفی مربوط به خانواده و دوستان ، کار، یا مدرسه ، استفاده از الکل ، وعده های غذایی ، تغییر در الگوهای خواب ، استفاده بیش از حد از دارو ، افسردگی است . علل دیگر سردرد تنشی عبارتند از : خستگی چشم و گردن و یا فشار.

سردرد همچنین می تواند توسط عوامل محیطی خاص که در محیط داخلی یک خانواده به اشتراک گذاشته شده است ، مانند قرار گرفتن در معرض دود سیگار یا  قلیان، بوی قوی برخی مواد شیمیایی خانگی و یا عطر ، قرار گرفتن در معرض آلرژن خاص (مواد حساسیت زا) ، و یا خوردن غذاهای خاص ایجاد شود. استرس، آلودگی هوا، سر و صدا، نور شدید ، و تغییرات آب و هوایی از دیگر عوامل محیطی است که می تواند موجب ایجاد سردرد در برخی از مردم شود.

فعالیت بدنی بیش از حد نیز می تواند موجب ایجاد میگرن در کودکان و بزرگسالان شود.

با پزشک خود برای پیدا کردن عاملی که باعث سردرد شما میشود مشورت کنید.

آیا کودکان پس از بزرگ شدن از شدت سردردشان کاسته میشود ؟

سردردهایی که عامل خاصی ندارند معمولا با بالا رفتن سن کودک بهبود می یابد. سردرد ممکن است ناپدید شود و سپس در مراحل بعدی زندگی بازگردد .در بسیاری از پسران مشاهده میشود که میگرن آنها با بزرگ تر شدن کاهش می یابد ، اما در دختران ، فرکانس میگرن به دلیل تغییرات هورمونی تمایل به افزایش دارد . میگرن در دختران نوجوان به نسبت پسران سه برابر بیشتر احتمال دارد که رخ دهد.

پژوهشگران به والدینی که کودک خردسال آن‌ها دچار سردرد است، توصیه اکید می‌کنند که سردرد کودک را تنها حمل بر خستگی ندانند و چنانچه سردرد کودک ادامه داشت، حتما با پزشک متخصص تماس بگیرند.

گفتنی است؛ سردرد طولانی مدت و یا مکرر در کودک می‌تواند نشانه از دست دادن آب بدن به دلیل آنفلوآنزا و یا حتی در بد‌ترین حالت ابتلا به سرطان مغز باشد.

بررسی‌ها نشان می‌دهند؛ تنها سردرد مداوم در کودک نشان دهنده ابتلای او به سرطان مغز نیست و مشکلات دیگری مانند تغییرات خلق و خو و پرخاشگری به همراه تغییر زاویه دید و دوبینی به همراه برهم خوردن تعادل و سرگیجه همگی از علائم مشکوک به سرطان مغز در افراد است.

داروی درمان گیاهی ضد میگرن

(جهت استفاده ضمن مشورت با متخصص ، از مراکز معتبر و رسمی تهیه گردد)

پژوهشگران آلمانی کشف کردند ترکیبی از عصاره گیاهان گل مینا به نام MIG99 تأثیر قابل توجهی در پیشگیری و درمان سردرد میگرن دارد.

بر اساس خبر دانشگاه Essen آلمان محققان اعلام داشتند: گیاه گل مینا به طور سنتی برای درمان میگرن به عنوان دارویی مطمئن و پیشگیرنده مورد استفاده قرار گرفته است، اگر چه خود گیاه گل مینا به طور قطعی و 100 درصد موفقت نداشته اما اکنون ماده MIG99 می تواند به عنوان ماده ای موثر در درمان میگرن محسوب شود.
آزمایش بر روی 107 بیمار مبتلا به میگرن نشان داد بیمارانی که به طور متناوب 5 بار در یک ماه مبتلا به سردردهای شدید میگرنی می‌شوند پس از درمان توسط MIG99 با کاهش محسوس تعداد سردرد ها و حملات میگرنی مواجه شدند.
 

اصغر نقشی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز از تاثیر تنتور  گیاه دارویی گل مینا برای درمان میگرن گفت و ادامه داد: در آغاز درد میگرن، نوشیدن هر نیم ساعت یک بار 10- 5 قطره از تنتور گل مینا توصیه شده است.

کارشناس مسئول گیاهان دارویی سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی یادآور شد: نوشیدن تنتور گل مینا برای میگرن های سرد که در آن عروق خونی مغز منقبض شده با استفاده از حوله گرم، سردرد کاهش می یابد.

نقشی تاکید کرد: زخم دهان عارضه ای شایع در خوردن برگ تازه این گیاه دارویی است و برای برطرف شدن این عارضه، می توان در ابتدا برگ ها را داغ نمود و سپس جوید.

 گل مینا:
این گیاه از خانواده Asteraceae (گل ستاره ای)میباشد و بومی اروپا و مناطق معتدل آسیا میباشد ودر شمال ایران نیز به خوبی می روید . گل مینا قابلیت رشد در مراتع و مزارع و جنگل را دارد . این گونه به بخشهایی از ایالات متحده آمریکا و استرالیا و زلاند نو معرفی شد و در حال حاضر گیاهی رایج میباشد ولی در برخی زیستگاهها آن را بعنوان گیاهی مضر میدانند زیرا میزبان یک سری بیماریها می باشد که بر سایر محصولات کشاورزی اثر گذار است.
گل مینا یک گیاه همیشگی میباشد به ارتفاع 61 سانتیمترو عرض 30 سانتی متر. برگهای سبز تیره در هر 2 طرف ساقه وجود دارند و برگ پایه(وسطی)قاشقی شکل و دندانه دندانه میباشد ، برگهای بالایی کوتاهتر و چسبنده میباشد . سر کوچک این گل که بیش از 5 سانتیمتر نمیباشد ، شامل 20 گلچه سفید میباشد که یک قرص زرد را در بر گرفته . گیاه خود بارور است یعنی همزمان نر و ماده میباشد و گرده افشانی توسط زنبورها ، مگس و سوسک ها انجام میشود. شکوفایی این گل از اواخر بهار تا پاییز میباشد.
این گیاه به حداقل روزی 4 ساعت آفتاب نیاز دارد تحمل سردی هوا تا 6- درجه را دارد ولی بهتر است در معرض بادهای سرد و خشک قرار نگیرد و به خاکی مرطوب و غنی با قدرت زهکشی بالا نیاز دارد

میگرن به روایت انستیتو ملی سلامت آمریکا

در این پست در ارتباط با بیماری میگرن مقاله جامع ، و بسیار معتبر علمی استخراج شده از کتابخانه ملی پزشکی آمریکا بخشی انستیتو ملی سلامت ایالات متحده آمریکا برای اولین بار به زبان فارسی در وبسایت "بانک اطلاعات سردرد" منتشر میگردد.

هشدار: هرگونه کپی برداری از مقالات منتشره در این وبسایت تنها با درج نام "بانک اطلاعات سردرد" به صورت لینک و به عنوان منبع مجاز می باشد.

میگرن یک نوع رایج از سردرد می باشد که ممکن است با علائمی مانند تهوع، استفراغ یا حساسیت به نور همراه باشد. در بسیاری از مردم، درد به شکل ضرباندار فقط در یک طرف سر احساس می شود. برخی از افراد که دچار میگرن بوده اند، علائم هشدار دهنده ای داشته اند که اصطلاحا هاله (aura) نامیده می شود، این حالت قبل از آغاز واقعی میگرن خود را نشان می دهد. هاله گروهی از علائم، از جمله اختلالات بینایی، که یک علامت هشدار دهنده است که سردرد بد در حال آمدن است. هاله گروهی از علائم، از جمله اختلالات بینایی، و در اصل یک علامت هشدار دهنده است که یک سردرد بد و آزاد دهنده (همان سردرد میگرنی) در حال آمدن است.

علل، شیوع، و عوامل خطر
سردرد های میگرن معمولا برای اولین بار بین سنین 10 و 45 سال ظاهر می شوند. گاهی اوقات آنها ممکن است در مراحل بعدی زندگی آغاز خواهد شد.

    میگرن اغلب در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ می دهد
    میگرن ها ممکن است خانوادگی و فامیلی باشند
    برخی از زنان، اما نه همه، ممکن است در دوران حاملگی دچار میگرن شوند

میگرن ناشی از فعالیت غیر عادی مغز است، که می تواند توسط تعدادی از عوامل ایجاد می شود. با این حال، زنجیره دقیق حوادث و اتفاقات همچنان نامشخص است. امروز، بسیاری از پژوهشگران پزشکی معتقدند حمله میگرنی در مغز آغاز می شود، و مسیرهای عصبی و مواد شیمیایی سیستم اعصاب مغزی را درگیر می کند. این تغییرات در مغز و بافت های اطراف جریان خون را تحت تاثیر قرار می دهند.

الکل، استرس و اضطراب، بوهای خاص یا عطر، صداهای بلند یا چراغ های روشن پر نور ، و سیگار کشیدن ممکن است میگرن را آغاز کند.

همچنین موارد زیر ممکن است موجب آغاز حملات میگرنی شود:

    ترک ناگهانی مصرف کافئین (قهوه)
    تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی زن و یا استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری
    تغییرات در الگو خواب
    ورزش یا سایر استرس های فیزیکی
    حذف یک وعده غذایی و گرسنگی
    سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض دود

سردرد میگرنی می تواند با غذاهای خاص تحریک و تشدید شود. شایع ترین آنها عبارتند از:

    هر ماده غذایی فرآوری شده، تخمیر شده، ترشی یا غذاهای کهنه، و همچنین غذاهایی که حاوی مونوسدیم گلوتامات (MSG)
    محصولات پخته شده، شکلات، آجیل، کره بادام زمینی، و فراورده های لبنی
    غذاهای حاوی تیرامین، که شامل شراب قرمز، پنیر از سالمندان، ماهی دودی، جگر مرغ، انجیر و برخی از حبوبات
    میوه ها (آواکادو، موز، مرکبات)
    گوشت های حاوی نیترات (هات داگ، گوشت خوک و یا گوشت گاو خشک شده، سوسیس، کالباس، همبرگر، ژامبون)
    پیاز

البته این لیست ممکن است همه محرک های میگرن را شامل نشود.

واقعا باید دانست که سردرد های میگرنی به علت تومور مغزی یا دیگر مشکلات پزشکی جدی و خطرناک نیستند. با این حال، تنها ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و پزشکی با تجربه می تواند تعیین کند که آیا شما علائم میگرن را دارید یا مسئله چیز دیگری است.

 علائم میگرن
اختلالات بینایی، یا اورا (هاله)، به عنوان یک "علامت هشدار دهنده" که از آمدن و شروع میگرن در آینده نزدید خبر میدهد. هاله در هر دو چشم رخ می دهد و ممکن است هر یک یا تمام موارد زیر را شامل:

    نقطه و لکه کور موقت
    تاری دید
    درد چشم
    دیدن ستاره ای یا خطوط زیگزاگ و اشیع معلق
    دید تونل

علائم هشدار دهنده دیگر شامل خمیازه کشیدن، مشکل در تمرکز، تهوع، و مشکل انتخاب و پیدا کردن کلمات مناسب در صحبت کردن است.

هر فرد مبتلا به میگرن حالتی از آ اورا را دارد. معمولا حدود 10 - 15 دقیقه قبل از سردرد این حالت بروز میکند. با این حال اورا ممکن است از چند دقیقه تا 24 ساعت قبل از سردرد میگرن رخ می دهد. سردرد ممکن است همیشه از هاله آ اورا و از این قاعده پیروی نکند.

سردرد میگرن می تواند کسل کننده یا شدید باشد. درد ممکن است در پشت چشم یا در پشت سر و گردن احساس شود. برای بسیاری از بیماران، سردرد همیشه در یک طرف سر شروع می شود. این سردرد معمولا دارای ویژگی های زیر است:

    احساس ضربان، تپش یا جهیدن
    در یک طرف سر بدتر هستند
    شروع به عنوان درد کسل کننده و بدتر و بدتر می شوند ظرف چند دقیقه تا چند ساعت
    دوام و مدت طول کشیدن این سردرد ها 6 - 48 ساعت است

سایر علامت ها و نشانه هایی که ممکن است با سردرد در میگرن رخ دهند عبارتند از:

    لرز و احساس سردی
    افزایش دفع ادرار
    خستگی و احساس فرسودگی
    از دست دادن و کاهش اشتها
    تهوع و استفراغ
    بی حسی و کرختی، احساس سوزن سوزن شدن، یا ضعف و کوفتگی
    مشکلات تمرکز، ضعف در پیدا کردن کلمات و جمله سازی مناسب در گفتار
    حساسیت به نور یا صدا
    عرق کردن

برخی از علائم و نشانه های میگرن حتی پس از برطرف شدن حمله میگرنی ممکن است باقی بمانند این موارد خاص به شرح زیر هستند:

    احساس روان کسل کننده ، مانند تفکر مبهم
    افزایش نیاز به خواب
    درد گردن


بررسی ها و آزمایشات جهت تشخیص میگرن


پزشک شما می تواند این نوع سردرد را با پرسیدن سوال در مورد علائم شما و سابقه خانوادگی میگرن ، تشخیص دهد. یک معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد شد برای تعیین اینکه سردرد شما به دلیل تنش عضلانی، بیماری مشکلات سینوس، یا یک اختلال جدی در مغز مثل تومور یا غده خوش خیم نباشد.

هیچ آزمون خاصی وجود ندارد تا قطعا ثابت کند سردرد شما میگرن است!. با این حال، پزشک شما ممکن است سفارش یک MRI مغزی یا سی تی اسکن اگر شما تا به حال چنین حالتی را نداشته بودید و یا اگر شما دچار علائم غیر معمول مبتلا به میگرن باشید  از جمله ضعف، مشکلات حافظه، یا از دست دادن هوشیاری.

EEG (نوار مغزی) ممکن است لازم باشد برای رد کردن تشنج. پونکسیون کمری (نمونه گیری مایع نخاعی) ممکن است انجام می شود.


درمان و روش معالجه میگرن

هیچ درمان خاص و دقیقی برای سردرد های میگرن وجود ندارد. هدف جلوگیری از بروز نشانه ها و عوارض آزار دهنده و علل آغاز کننده آن است.

گام کلیدی شامل یادگیری نحوه مدیریت میگرن در خانه است. یک دفترچه یادداشت روزانه سردرد می تواند کمک به شما تا سردرد خود و محرک های آن را شناسایی و پیدا کنید. سپس خود شما و پزشک شما می تواند برنامه ریزی کند برای چگونگی پیشگیری و جلوگیری از این محرک های سردرد.

اگر شما میگرن های مکرر دارید، پزشک شما ممکن است تجویز دارو برای کاهش تعداد حملات میگرن در دستور کار قرار دهد. برای تاثیر گذاری اینگونه دارو ها شما می بایست آنها را روزانه مصرف کنید. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
    داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین یا ونلافاکسین
    داروهای ضد فشار خون مانند مسدود کننده های بتا (پروپرانولول، metroprolol) یا مسدود کننده های کانال کلسیم ( وراپامیل )
    داروهای تشنج مانند اسید والپروئیک ، گاباپنتین و توپیرامات

سم بوتولینوم نوع آ (بوتاکس) به صورت تزریق نیز ممکن است کمک به کاهش حملات میگرنی که بیش از 15 روز در هر ماه اتفاق می افتند.

به کانال بزرگ اخبار سرطان در تلکرام بپیوندید - cancernews@

همه چیز درباره تومور های مغزی (سرطان مغز)

مطلبی که می خوانید درباره تومورها و غده هایی  است که در مغز تولید می‌شود (معروف به تومورهای مغزی اولیه). بسایری از سرطان های مغز حاصل متاستاز برخی دیگر از سرطان ها به مغز هستند.
سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کلیه، ملانوم، و برخی دیگر از سرطان ها ممکن است به مغز گسترش مي‌یابند، این تومورها، تومورهای مغزی متاستاتیک نام دارند.

تومور مغزی - بانک اطلاعات سردرد

بیماران مبتلا به تومورهای مغزی متاستاتیک انتخاب های درمانی مختلفی دارند. درمان اساساً به این بستگی دارد که سرطان در کجا آغاز شده است. به‌جای این مقاله، اگر بخواهید، مي‌توانيد منتخب مقالات پايگاه آموزشي مؤسسه تحقيقات، آموز سرطان (www.ncii.ir) را  مطالعه کنید.

مطلب زیر شامل سؤالاتی است که مي‌توانيد از پزشک خود بپرسید. بسیاری از مردم فکر می‌کنند که به‌همراه داشتن فهرستی از سؤالات هنگام ديدار پزشک مفید است؛ برای فراموش نكردن آنچه پزشک به شما می‌گوید می‌توانید یادداشت‌برداری کرده یا از ضبط صوت استفاده کنید؛ همچنین می‌‌توانید یکی از اعضای خانواده و یا یکی از دوستانتان را جهت یادداشت‌برداری، پرسیدن سؤال یا فقط گوش‌دادن به صحبت‌هاي پزشك با خود ببرید.

مغز

مغز تودۀ نرم و اسفنجی از بافت‌های عصبی است، كه محافظت می‌شود توسط :

•  الف) استخوان جمجمه
•  ب)  سه لایه نازک از بافت‌ها، مننژها یا آبشامه (Meninges)
•  ج)  مایع آبکی (مایع مغزی نخاعی) که در فضای بین مننژها و در فضاهای داخل مغز (بطن‌های مغز) جریان دارد.

مغز کارهایی را که تصميم به انجام آن مي‌گيريم (مانند راه ‌رفتن و یا حرف‌ زدن) و کارهایي را که بدن ما بدون فکر کردن (به صورت اتوماتیک) انجام می‌دهد (مانند تنفس، ضربان قلب، واکنش عصبی و...) را هدایت مي‌كند. مغز همچنین مسئول حواس پنجگانه ما (بینایی، شنوایی، بساوايي، چشایی و بویایی)، حافظه، احساسات، و شخصیت ما است و شبکه‌ای از عصب‌ها، پیام‌ها را از مغز به بقیه‌ بدن و بالعکس می‌رسانند؛ برخی عصب‌ها مستقیماً از مغز به چشم‌ها، گوش‌ها، و دیگر قسمت‌های سر می‌روند؛ عصب‌هاي ديگر در درون نخاع قرار دارند تا مغز را به دیگر قسمت‌های بدن وصل كنند.

در داخل مغز و ستون فقرات، سلول‌های گلیال (Glial)، سلول‌های عصبی را محاصره مي‌كنند و آنها را در مکان خود ثابت نگه می‌دارند.

سه بخش مهم در مغز فعالیت‌های مختلفی را کنترل مي‌كنند :

مخ:

مخ از اطلاعات داده شده توسط حواس استفاده مي‌كند تا به ما بگوید در اطراف ما چه می‌گذرد و بدن ما چگونه بايد به آنها پاسخ دهد. این بخش از مغز، کنترل‌کنندۀ مطالعه، تفکر، یادگیری، صحبت، و احساسات است.

مخ به نیمکره‌های مغزی چپ و راست تقسیم می‌شود. نیمکره راست عضلات سمت چپ و نیمکره چپ عضلات سمت راست بدن را کنترل مي‌كند.

• مخچه : مخچه تعادل در راه رفتن و ایستادن و دیگر فعالیت‌های پیچیده را کنترل مي‌كند.
• ساقه مغز : ساقة مغز، مغز را به ستون فقرات متصل مي‌كند؛ وظيفة این بخش کنترل تنفس، حرارت بدن، فشار خون، و دیگر عملکردهای اساسی بدن است.

درجات تومور مغزی و انواع آن

درجه تومور

انواع تومورهای اولیه مغز

هنگامی‌ که بیش‌تر سلول‌های طبیعی، پیر و یا آسیب‌دیده می‌شوند، از بین مي‌روند و سلول‌های جدیدي جای آنها را می‌گیرند. برخی اوقات، این فرآیند اشتباه پیش می‌رود؛ سلول‌های جدید در هنگامی‌که بدن به آنها نیاز ندارد تشکیل مي‌شوند و سلول‌های پیر و یا آسیب‌ دیده عادی ازبین نمی‌روند. توليد سلول‌های اضافی اغلب تشکیل توده‌ای از بافت را می‌دهد، که به آن رشد زائد و یا تومور اطلاق می‌شود؛ تومورهای اولیة مغز می‌توانند خوش‌خیم و یا بدخیم باشند.

تومورهای خوش‌خیم مغزی دارای سلول‌های سرطانی نيستند.

در زیر به بیان نکاتی درباره غده های مغز ی خوش خیم غیر سرطانی می پردازیم:

•     معمولاً تومورهای خوش خیم قابل برداشتن هستند و به ندرت دوباره رشد می‌کنند.
•     تومورهای مغزی خوش‌خیم معمولاً دارای مرز و یا لبة مشخصی هستند. سلول‌های تومورهای خوش‌خیم به ندرت بافت‌های اطراف خود را مورد هجوم قرار می‌دهند و در دیگر قسمت‌های بدن گسترش نمی‌یابند. به هرحال، تومورهای خوش‌خیم می‌توانند با فشار بر نقاط حساس مغز باعث مشکلات جدی در سلامتي شوند.
•     برخلاف تومورهای خوش‌خیم بیش‌تر قسمت‌های ديگر بدن، برخي اوقات تومورهای مغزی خوش‌خیم زندگی فرد را تهدید مي‌كنند. این مسئله علل مختلفی دارد که از جمله آنها می توان محدود بودن فضای مغز به مرز جمجمه و همچنین اهمیت فعالیت های مغز و حساس بودن بافت مغزی اشاره نمود.

تومورهای مغزی بدخیم (که سرطان مغزی نیز نامیده‌ می‌شود) حاوی سلول‌های سرطانی هستند :

    تومورهای مغزی بدخیم عموماً جدی‌تر و اغلب تهدیدی برای زندگی محسوب می‌شوند.
    احتمال دارد سریع‌تر رشد و تجمع کرده یا به بافت‌های مغزی مجاور حمله كنند.
    سلول‌های سرطانی ممکن است از تومورهای مغزی بدخیم بیرون آيند و در دیگر قسمت‌های مغز و یا نخاع گسترش یابند، ولي به‌ندرت در دیگر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابند.

درجه بندی تومور های مغزی

متخصصان، انواع تومورهای مغزی را بر اساس درجه آنها درجه بندی مي‌كنند؛

تومور مغزی درجه یک، توموري است که سلول‌هايش در زیر میکروسکوپ قابل رؤيت و مشاهده باشند.

بافت خوش‌خیم است. سلول‌ها تقریباً شبیه سلول‌های طبیعی مغزی هستند و به آرامی رشد می‌کنند.

تومور مغزی درجه دو : بافت تومور بدخیم است و در مقایسه با تومورهای درجه یک، سلول‌ها شباهت کم‌تری به سلول‌های طبیعی دارند.

تومور مغزی درجه سه : بافت‌ بدخیم بوده و سلول‌هایی دارد که با سلول‌های طبیعی متفاوت هستند؛ سلول‌های غیرطبیعی فعالانه در حال رشد هستند  (آناپلاستیک Anaplastic).

تومور مغزی درجه چهار : بافت‌ها بدخیم و سلول‌ هایی بسیار شبیه به سلول‌های کاملا غیرطبیعی با تمایل به رشد سریع، دارند.

سلول‌ها در تومور‌های درجه پایین (درجه يك و دو) طبیعی‌تر به‌نظر مي‌رسند، و عموماً کندتر از سلول‌های تومورهای درجه بالا (درجه سه و چهار) رشد دارند.

در طی گذشت زمان، یک تومور درجه پایین ممکن است تبدیل به تومور درجه بالاتر شود. به هرحال، اين تغییر اغلب در بین افراد بزرگسال بیش‌تر از کودکان رخ می دهد.

انواع تومورهای مغزی اولیه

انواع گوناگونی از تومورهای مغزی اولیه وجود دارند؛ تومورهای مغزی اولیه براساس نوع سلول‌ها و یا قسمتی از مغز که در آن شروع به رشد می‌کنند، نامگذاری می‌شوند. برای مثال، بیش‌تر تومورهای مغزی اولیه در سلول‌های گلیال (Glial) شروع می‌شوند. این نوع تومور گلیوما (Glioma) نامیده می‌شود.

شایع‌ ترین انواع تومورهای مغزی در بزرگسالان عبارتند از:

آستروسیتوما (Astrocytoma) : اين تومور درسلول‌ های گلیال (Glial) ستاره‌اي شكل، که آستروسیت (Astrocytes) نامیده می‌شوند، شروع می‌شود. این تومور می‌تواند در هر درجه‌ای باشد، در بزرگسالان، یک آستروسیتوما (Astrocytoma) اغلب در مخ ایجاد می شود.

    آستروسیتومای درجه يك و دو : گلیوم (Glioma) درجه پایین نیز نامیده مي‌شود.
    آستروسیتومای درجه سه : آستروسیتومای آناپلاستیک نیز نامیده می‌شود.
   آستروسیتومای درجه چهار : گلیوبلاستوما (Gliblastoma ) و یا گلیوم آستروستیک بدخیم هم نامیده می‌شود.

منینژیوما (Meningioma) : اين تومور در مننژ (Meninnges) ((مننژ غشا و پرده ای سه لایه ای در اطراف مغز و نخاع می باشد و کار محافظت و تغذیه دستگاه عصبی مرکزی را بر عهده دارد) بروز مي‌کند. این نوع تومور می‌تواند درجه يك، دو یا سه باشد. معمولاً به صورت خوش‌خیم (درجه یک) شروع مي‌شود و به‌آرامی رشد می‌کند.

الیگودندروبلاستوما (Oligodendroglimoa) : اين تومور در سلول‌های ماده چرب پوشش‌دهنده عصب‌ها، كه آن را محافظت می‌کند، بروز می‌کند. این اتفاق معمولاً در مخ رخ می‌دهد؛ این بیماری در افراد میانسال شایع‌تر است و می‌تواند در درجات دو و سه باشد.

شایع‌ترین انواع تومورهای مغزی درکودکان عبارتند از :

مدولوبلاستوما (Medulloblastoma ) : اين تومور معمولاً در مخچه بروز مي‌کند و به تومور اولیه نوروآکتودرمال (Neuroectodermal ) معروف است. این تومور درجه چهار است.

آستروسیتومای درجه يك و یادو : در کودکان، این تومور درجه پایین در هر قسمتي از مغز ممکن است بروز کند. شایع‌ترین آستروسیتوما در کودکان، آستروسیتوم پیلوسیتیک جوانان است. تومور این بیماری درجه يك است.

تومور اپاندیموما (Ependymoma) : اين تومور درسلول‌هایی که حفرة مغز و یا کانال مرکزی نخاع را می‌پوشانند بروز می‌کند. این نوع بیماری در کودکان و نوجوانان شایع‌تر است و می‌تواند درجه يك، دو و یا سه باشد.

گلیوم ساقه مغز (Brain Stem Glioma) : اين تومور در پایین‌ترین قسمت مغز بروز مي‌كند و می‌تواند درجه پایین و یا بالا باشد. شایع‌ترین نوع آن گلیوم منتشر داخل پل مغز است.

عوامل خطر زا و ایجاد کننده تومور مغزی

هنگامی‌ که به شما می‌‌‌گویند دچار تومور مغزی شده‌ايد، طبیعی است اگر با خود بیاندیشید چه عاملی باعث بروز بیماری در شما شده است؛ اما هیچ‌کس علت دقیق تومورهای مغزی را نمی‌داند. پزشکان به‌ندرت می‌توانند توضیح دهند که چرا یک فرد دچار تومور مغزی مي‌شود ولی دیگری نمی‌شود.

پژوهشگران در حال مطالعه هستند که ببينند آیا افراد دارای عوامل خطرزا خاص، به نسبت دیگران، بيش‌تر در معرض خطر ابتلا به تومور مغزی هستند يا خير؛ عامل خطرزا آن چیزی است که احتمال ابتلا به یک بیماری را افزایش مي‌دهد.

در مطالعات به عوامل خطرزاي زیر برای تومورهای مغزی دست یافته‌اند :

    پرتو یونیزه‌ کننده : پرتو یونیزه‌ کننده‌اي که از اشعه‌های ايكس در دوزهای بالا (از قبیل پرتودرمانی با یک دستگاه بزرگ که پرتوهایی به ناحیه سر مي‌دهد) و دیگر منابع ساطع مي‌شود می‌تواند باعث صدمه به سلول‌ها شده منجر به ايجاد یک تومور شود. افرادي که در معرض پرتوهای یونیزه کننده قرار می‌گیرند، خطر ابتلای آنها به تومور مغزی، از قبیل مننژیم و گلیوم، بیش‌تر است.
    سابقه خانوادگی : به‌ندرت اتفاق می‌افتد که تومورهای مغزی در چند نسل از يك خانواده بروز كند؛ تنها تعداد بسیار کمی از خانواده‌ ها، چندین عضو مبتلا به تومور مغزی دارند.

محققان در حال مطالعه این نکته هستند که آیا استفاده از تلفن همراه، داشتن جراحات در ناحیه سر، و یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در محل کار و یا میدان‌های مغناطیسی، عوامل خطر زای مهمی هستند یا نه؛ مطالعات هنوز ارتباط مداومی بین این عوامل بروز بیماری خاص و تومورهای مغزی نشان نداده‌اند، اما بايد مطالعات بیش‌تری در اين مورد انجام گيرد.

علائم بیماری در تومور مغز

علایم تومور مغزی بستگی به اندازه تومور و محل ایجاد آن دارد. علائم هنگامی‌ بروز مي‌كنند که تومور بر عصب‌های یک قسمت از مغز فشار آوردند و یا به آن صدمه بزنند. علاوه بر این، علائم ممکن است هنگامی آشكار شوند که تومور، مانع جریان مایع در داخل یا اطراف مغز، و یا تجمع مایع موجب تورم مغز شود. موارد زیر رایج‌ترین علائم تومورهای مغزی هستند:

    سردردها (که معمولاً در اوايل صبح شدیدتر هستند)
    حالت تهوع و استفراغ
    تغییرات در صحبت، بینایی و شنوایی
    مشکلات در تعادل و راه‌ رفتن
    تغییرات در خلق، شخصیت، و توانایی تمرکز
    مشکلات در حافظه
    انقباض ماهیچه‌ای (صرع یا تشنج)
    خواب‌رفتگی و یا سوزش در بازوها و پاها

اغلب اوقات، این علائم به‌علت وجود تومور مغزی نيستند و برخی دیگر از مشکلات سلامت نیز مي‌توانند باعث بروز این علائم شوند. اگر شما دارای هر يك از این علائم هستيد، بایستی با پزشک خود مشورت کنید تا این مشکلات تشخیص داده شده درمان شوند.
در بسیاری از موارد برخی از میگرن ها علائمی مشابه با تومور مغزی از خود بروز میدهند البته ضربه مغزی و یا خونریزی های مغزی هم ممکن است علامت ها و نشانه ها ی مشابهی داشته باشند.

تشخیص تومور مغزی

اگر شما دارای علائمی می باشید که از احتمال وجود تومور مغزی خبر می‌دهد، پزشک بایستی یک معاینه فیزیکی از شما به‌عمل آورد و سؤالاتی درباره سابقه بيماري‌هاي شخصي و خانوادگیتان بپرسد.

    معاینه دستگاه عصبي: پزشک بینایی، شنوایی، هوشیاری، قدرت عضلات، هماهنگی، و (رفلکس‌ها) شما را بررسی مي‌كند و همچنین چشم‌هایتان را جهت بررسی تورمی که در اثر فشار یک تومور بر عصبی که چشم را به مغز وصل می‌نماید به‌وجود می‌آید، مورد معاینه قرار می‌دهد.
    ام‌ آر‌ آی (MRI) : دستگاه بزرگي مجهز به آهنربای قوی، که به کامپیوتر متصل است، جهت عکس‌برداری دقیق از نواحی مختلف سر مورد استفاده قرار مي‌گیرد. برخی اوقات رنگ مخصوصی (ماده حاجب) هم به داخل رگ‌های خونی در بازو یا دست شما تزریق می‌شود، تا کمک کند تفاوت‌های بافت‌های مغز بیش‌تر نشان داده ‌شوند؛ اين عکس‌ها می‌توانند نواحی غیرعادی، از قبیل تومور، را نشان دهند.
    سی‌تی‌اسکن (CT Scan) : دستگاه اشعه ايکس، متصل به کامپیوتر، یک‌سری عکس‌های دقیق از سر شما می‌گیرد؛ گاهي ماده حاجب نيز به داخل رگ‌های بازو یا دست شما تزریق مي‌شود. ماده حاجب باعث می‌شود كه نواحی غیرعادی راحت‌تر دیده‌ شوند.

پزشک شما ممکن است دستور آزمایش‌هاي دیگری را نیز بدهد :

    آنژیوگرام (Angiogaram) : مواد رنگی که به داخل جریان خون تزریق می‌شود موجب می‌شود كه رگ‌های خونی مغز در اشعه ايكس نشان داده شوند؛ اگر تومور در مغز وجود داشته‌باشد، اشعه ايكس تومور و یا رگ‌های خونی که آن تومور را تغذیه می‌کنند نشان می‌دهد.

    نمونه‌برداری از مایع مغزی نخاعی : پزشک از مایع مغزی نخاعی شما (مایعی که فضا‌های داخل و اطراف مغز و نخاع را پر می‌کند) نمونه‌برداری مي‌كند. این فرآیند با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. پزشک از یک سوزن بلند نازک، جهت برداشتن مایع از داخل قسمت پایینی ستون فقرات، استفاده می‌کند. نمونه‌برداری از نخاع حدود 30 دقیقه طول می‌کشد. شما بایستی برای چندین ساعت بعداز نمونه‌برداری به پشت دراز بکشید تا دچار سردرد نشوید. اين مایع جهت كشف سلول‌های سرطانی و یا دیگر علائم بیماری، در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

  نمونه‌برداری : به برداشتن بافت‌ها برای بررسی وجود سلول‌های تومور، نمونه‌برداری می‌گویند؛ آسیب‌شناس جهت كشف سلول‌های سرطاني، به بررسي سلول‌هاي غيرعادي زیر میکروسکوپ می‌پردازد. نمونه‌برداری می‌تواند سرطان، تغییر بافت منجر به سرطان و يا دیگر شرایط غيرعادي را نشان دهد؛ اين روش تنها راه مطمئن جهت تشخیص تومور مغزی، اطلاع از درجه آن وبرنامه‌ ریزی درمان است.

جراح می‌تواند جهت بررسی سلول‌های توموری، به دو طریق به بافت‌ها دست بیاید :

    نمونه‌برداری در هنگام درمان : جراح زمانی‌که در حال جراحی جهت برداشتن تمام يا قسمتي از تومور است، نمونه‌برداری مي‌كند. بخش جراحی را مطالعه کنید.
    نمونه‌برداری استریو تاکتیک (Stereotactic ) : اين كار با بي‌حسي موضعي يا بيهوشي كامل انجام مي‌گيرد؛ ابتدا يك كلاه از جنس سخت بر سر بيمار مي‌گذارند، سپس جراح برش کوچکی در پشت سر ایجاد کرده و با مته سوراخ کوچکی در جمجمه ایجاد مي‌كند؛ جهت هدایت سوزن از طریق سوراخ به مکان تومور از CT و یا MRT استفاده می‌شود و جراح نمونه‌ای از بافت را توسط سوزن بیرون می‌آورد؛ زمانی‌که تومور به‌طور عمیقی در داخل مغز و یا در قسمتی از مغز باشد، به‌نحوي كه نتواند تحت عمل جراحی قرار گیرد، از نمونه‌برداري سوزن استفاده مي‌‌شود.

اگر تومور در ساقه مغز و یا بخش معین دیگری باشد، جراح نمي‌تواند بدون آسیب ‌رساندن به بافت‌های طبیعی مغز، از تومور نمونه‌برداری كند؛ در این شرايط، پزشک جهت آگاهي هر چه بیش‌تر از تومور مغز، از CT و یا MRI و یا دیگر آزمايش‌هاي تصویربرداری استفاده مي‌كند.

فردی که نیاز به بيوپسي دارد، مي‌تواند از پزشک این سؤالات را بپرسد :

    چرا نیاز به نمونه‌برداری دارم و نتایج نمونه‌برداري برنامة درمانم را تا چه حد تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟
    چه نوع نمونه‌برداری روي من انجام مي‌گيرد؟
    چقدر طول می‌کشد؟ آیا هوشیار خواهم بود؟ آیا درد دارد؟
    تا چه ميزان احتمال عفونت و خونریزی بعداز نمونه‌برداری وجود دارد؟ آیا خطرات دیگری هم وجود دارد؟
    بعد از چه مدتی نتایج را دریافت مي‌كنم؟
    اگر دارای تومور مغزي می‌باشم، دربارۀ درمان با چه كسي بايد صحبت كنم و چه زماني؟

درمان تومور مغزی


افرادی که دارای تومور مغزی هستند، چند گزینه درمان در اختیار دارند؛ این گزینه‌ها عبارتند از جراحی، پرتودرمانی، و شیمي‌درمانی. بسیاری از بيماران ترکیبی از این درمان‌ها را دریافت مي‌كنند.

انتخاب نحوۀ درمان اساساً بستگی به موارد زیر دارد :

    نوع و درجۀ تومور
    مکان تومور درمغز
    اندازۀ آن
    سن و سلامت عمومی

برای برخی از انواع سرطان مغز، پزشک بايد بداند آیا سلول‌های سرطانی در مایع مغزی نخاعی نیز وجود دارند يا نه.

پزشک می‌تواند گزینه‌های درمانی، نتایج احتمالی و عوارض جانبی را برای شما تشریح كند. از آنجا که درمان سرطان معمولاً به سلول‌ها و بافت‌های سالم نیز آسیب می‌رساند، عوارض جانبی هم بسیار شایع هستند. بنابراين قبل از آغاز درمان، از تیم خدمات پزشكي خود درباره عوارض جانبی احتمالی و اینکه در چه صورت درمان مي‌تواند فعالیت‌های طبیعی شما را تغییر دهد، سؤال کنید. شما به كمك تیم خدمات پزشكيتان می‌توانید برنامة‌ درمانی طراحی کنید که نیازهای پزشکی و شخصی شما را برآورده كند.

اگر مي‌خواهيد در مورد شرکت در پژوهش‌های بالینی، مطالعة تحقیقاتی شیوه‌های جدید درمان، اطلاعاتي به‌دست آوريد، به بخش شرکت در تحقیقات سرطان مراجعه کنید.

پزشک ممکن است شما را به نزد یک متخصص بفرستد، و یا اینکه شما چنین درخواستی از او داشته باشید؛ متخصصین درمان تومورهای مغزی عبارتند از: متخصص بیماری‌‌‌های مغز و اعصاب، جراح مغز و اعصاب، سرطان‌‌‌شناس تومورهای مغزی، ‌‌‌راديوتراپيست آنكولوژيست (Radiation Oncologist) و رادیولوژیست عصبی.

گروه خدمات پزشكي همچنین شامل یک پرستار سرطان‌‌‌ شناس، كارشناس تغذیه، مشاور بهداشت روان، مددکار اجتماعی، فیزیوتراپیست یا توان درمانگر، یک درمانگر شغلی و گفتار درمان، و نیز یک متخصص درمان فیزیکی است؛ کودکان هم شايد به یک مربی جهت کمک به انجام تكاليف درسيشان نياز داشته‌باشند. (اطلاعات بیش‌تري در مورد درمانگرها و مربیان به شما ارائه می‌دهد)

شايد لازم باشد قبل از شروع درمان، این سؤالات را از پزشکتان بپرسید:

    به چه نوع تومور مغزی مبتلا هستم؟
    این تومور خوش‌خیم است یا بدخیم؟
    درجة تومور چند است؟
    چه گزینه‌های درمانی دارم و کدام را توصیه می‌کنید؟ چرا؟
    مزاياي احتمالی هر کدام از گزینه‌های درمان چه هستند؟
    برای آماده شدن جهت درمان چه کاری می‌توانم و بايد انجام دهم؟
    آیا نیازي هست که در بیمارستان بستری شوم؟ اگر چنین است، برای چه مدت؟
    خطرات و عوارض جانبی احتمالی هر کدام از گزینه‌های درمانی چه هستند؟ چگونه با عوارض جانبی آن‌ها كنار بيايم؟
    هزینة احتمالی درمان چقدر است و آیا بیمه آن را تحت‌پوشش قرار می‌دهد؟
    درمان چگونه بر فعالیت‌های عادي من اثر می‌گذارد؟ چقدر احتمال دارد که بعد از درمان دوباره مجبور به یادگيري چگونه راه ‌رفتن، حرف زدن، خواندن و یا نوشتن شوم؟
    آیا شركت در تحقيقات براي من مناسب است؟
    آیا می‌توانید پزشکان دیگری را توصیه کنید که گزینة دومی را به‌جاي گزینه‌‌های درمانی من ارائه دهند؟
    هرچند وقت یک‌بار بایستی معاینة عمومی شوم؟

جراحی

جراحی اولین روش معمول برای درمان اغلب تومورهای مغزی است. براي جراحی بایستی بیهوشی عمومی دریافت كنيد و قبلاً هم موی سر خود را بتراشید؛ البته هميشه نیازی به تراشیدن تمامی سر خود نداريد.

جراحی جهت بازکردن جمجمه را كرانيوتومي Craniotomy مي‌نامند؛ براي اين كار جراح برشي در پوست سر شما ایجاد كرده و از اره مخصوصي براي بريدن مقداری از استخوان جمجمه استفاده مي‌كند.

گاهي ممکن است هنگامی‌ که جراح تمامی تومور مغز يا بخشي از آن را برمی‌دارد به هوش باشید؛ جراح تا مقدار ممکن تومور را بر می‌دارد و از شما خواسته مي‌شود که مثلاً پای خود را حرکت دهيد، بشمرید، یا الفبا را بگوييد و یا یک داستان نقل كنيد. توانایی شما در انجام این دستورها به جراح کمک می‌کند تا از بخش‌های مهم مغز مراقبت كند.

بعد از اینکه تومور برداشته‌ شد، جراح سوراخ جمجمه را با تکه‌ای از استخوان و یا با تكه فلز می‌پوشاند و سپس برش پوست را بخيه مي‌زند.

برخی مواقع جراحی غیرممکن است، مثلاً اگر تومور در ساقه مغز و یا بخش خاص دیگری باشد، جراح ممکن است قادر نباشد بدون آسیب رساندن به بافت‌های طبیعی مغز، تومور را بردارد. اين افراد ‌که نمی‌توانند مورد جراحی قرار گیرند، بايد پرتودرمانی و یا دیگر درمان‌ها را دریافت كنند.در چند روز اول پس از جراحي ممكن است سردرد داشته باشيد و يا احساس بيقراري كنيد در اين‌صورت دارو مي‌تواند معمولاً درد را كنترل كند.

قبل از جراحی، بایستی برنامه کاهش درد را با گروه پزشكي خود در میان بگذارید . بعد از جراحی، تیم شما می‌تواند، در صورتی‌که نیاز به تسکین درد بیش‌تری داشته‌باشد، برنامة خود را با شما تنظیم كند.

شما همچنین ممکن است گاهي احساس خستگی و یا ضعف کنید. زمان مورد نیاز برای دوره نقاهت در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است چند روزی را هم در بیمارستان سپری کنید.

برخی مشکلات غیرمعمول ديگر نیز بعد از جراحی تومور مغزی اتفاق مي‌افتد. مغز ممکن است متورم شده یا مایع در جمجمه جمع شود. گروه پزشكي شما، علائم تورم و یا تجمع مایع را کنترل كند؛ به ‌طور مرتب در شما مورد بررسي قرار مي‌دهد. شما ممكن است براي كمك به كاهش تورم استروئيد (كورتن) دريافت كنيد.

جهت بیرون کشیدن مایع، شايد به جراحي دومي هم نیاز باشد. جراح یک لولة باريك بلند در بطن مغز قرار مي‌دهد. (برای برخی افراد، شانت قبل از انجام عمل جراحی تعبيه مي‌شود) لوله از زیرپوست به قسمت دیگري از بدن ـ معمولاً به شکم ـ وصل می‌شود. مایع اضافه از مغز بیرون کشیده ‌شده به داخل شکم ریخته می‌شود. برخی اوقات هم مایع به داخل قلب ریخته می‌شود.

عفونت مشکل دیگری است که ممکن است بعد از جراحی اتفاق بیفتد، در اين‌صورت گروه درماني به شما آنتی‌بیوتیک می‌دهد.

جراحی مغز گاهي مي‌تواند به بافت‌های سالم نیز آسیب برساند؛ آسیب مغزی ممکن است یک مشکل جدی باشد و مي‌تواند باعث بروز مشکلاتی در فکر کردن، دیدن، و یا صحبت ‌کردن شود. برخی اوقات هم اين آسیب مغزي دائمی و يا طولاني است. و شايد به توان درمانگری، گفتار درمانی، و یا درماني شغلی نیاز داشته‌ باشید. به بخش بازتوانی مراجعه کنید.

شما بهتر است در مورد جراحي این سؤال‌ها را از پزشکتان بپرسید :

    آیا جراحی رابه من پیشنهاد می‌کنید؟
    بعد از عمل چه احساسی خواهم داشت؟
    اگر احساس درد داشته‌ باشم، شما چه کاری برای من انجام خواهید داد؟
    چه مدت در بیمارستان بستری خواهم بود؟
    آیا دچار عوارض طولانی‌مدت خواهم شد؟ آیا موهایم دوباره رشد خواهند کرد؟ آیا استفاده از فلز و یا پارچه، جهت جایگزینی استخوان جمجمه، عوارض جانبی خواهد داشت؟
    چه موقع می‌توانم فعالیت‌های روزمره خود را از سر بگیرم؟
    احتمال بهبودی کامل من چقدر است؟

پرتودرمانی

پرتودرمانی، با استفاده از اشعه ‌ايكس بسیار قوی، اشعه ‌گاما، و یا پروتون، باعث از بین بردن سلول‌های سرطانی مي‌شود.

پرتودرمانی معمولاً بعد از جراحی آغاز می‌شود. پرتو، سلول‌های توموری را که ممکن است در برخی بخش‌ها باقی مانده باشند از بین می‌برد. برخی اوقات، در مورد بيماراني که نمی‌توانند جراحی شوند، از پرتودرمانی استفاده مي‌كنند.

پزشکان جهت درمان تومورهای مغزی از انواع پرتودرمانی خارجی و داخلی استفاده می‌کنند.

• پرتودرمانی خارجی: اگر جهت درمان به یک درمانگاه و یا بیمارستان بروید، دستگاه بزرگی در خارج از بدن، اشعه‌های پرتو را به سر شما مي‌تاباند. از آنجايی‌که سلول‌های سرطانی مي‌توانند در بافت‌های سالم اطراف تومور نیز گسترش پیدا کرده‌ باشند، پرتو به تومور، بافت‌های مغزی اطراف و یا تمامی مغز نیز تابانده مي‌شود؛ همچنين برخی بيماران به تابش پرتو بر نخاع نيز نياز دارند. برنامة درمان به سن، نوع و اندازه تومور بستگي دارد. پرتودرمانی خارجی تفکیک شده (Fractionated External Beam Therapy) شايع‌ترين شیوة پرتودرمانی است، که برای افراد دارای تومور مغزی استفاده می‌شود. استفاده از دوز کامل پرتو در طول چندین هفته، به حفظ بافت‌های سالم در ناحیه تومور کمک می‌کند. معمولاً درمان پنج روز در هفته و به مدت چندین هفته است. یک ویزیت معمولی اغلب کم‌تر از یک ساعت و هر درمان فقط چند دقیقه طول می‌کشد.

برخی مراکز درمانی در حال بررسي روش‌هاي جديدی جهت به‌كارگيري پرتودرمانی خارجی هستند :

    پرتودرمانی با شدت سازمان یافته یا پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی : در این نوع درمان از کامپیوتر جهت هدف‌گيري دقیق تومورها استفاده می‌شود، تا میزان آسیب به بافت‌های سالم کاهش یابد.
    پرتودرمانی با اشعه پروتون : به‌جای اینکه منبع پرتو اشعه ايكس باشد، منبع آن پروتون است و پزشک تومور را هدف اشعة‌ پروتون قرار می‌دهد. دوز تابش پرتو به بافت سالم از اشعة پرتون، کم‌تر از دوز اشعة ايكس است.
    پرتودرمانی استریوتاکتیک : پرتوهای باریکی از اشعه ايكس و یا اشعه گاما از زوایای مختلف به سمت تومور هدف‌گیری می‌شوند. برای این فرآیند، شما کلاهي از جنس سخت را به سر مي‌گذاريد. ممكن است درمان در يك نوبت (جرحي استريوتاكتيك) و یا چندین نوبت انجام مي‌گيرد.

    پرتودرمانی داخلی (پرتودرمانی ایمپلنت و یا براکی‌تراپی) : پرتودرمانی داخلی معمولاً برای درمان تومورهای مغزی رایج و در دست مطالعه است. پرتو از مادة رادیواکتیو موجود درایمپلنت‌هایی که دانه‌ها (Seeds) نامیده مي‌شوند، متصاعد مي‌شود. دانه‌ها در داخل مغز کار گذاشته مي‌شوند و برای ماه‌ها پرتوهایی متصاعد می‌کنند؛ بعد از تمام شدن پرتو، این دانه‌ها نیازی به برداشته ‌شدن ندارند.

برخی افراد بعد از درمان دچار عوارض جانبی کمی شده یا اصلاً دچار عوارض جانبی نمی‌شوند. در موارد نادری هم افراد تا چندین ساعت بعد از پرتودرمانی خارجی دچار حالت تهوع مي‌شوند. گروه پزشكي شما می‌تواند شیوه‌هایی ارائه دهد كه به شما برای غلبه بر این مشکل كمك كند. پرتودرمانی گاهي هم باعث مي‌شود شما بعد از هر درمان شديداً احساس خستگی کنید. البته استراحت کردن بسیار اهمیت دارد، اما پزشکان معمولاً به افراد توصیه می‌کنند تا آنجا که می‌توانند فعال باقی بمانند.

علاوه بر این، پرتودرمانی خارجی معمولاً باعث از دست دادن مو در آن قسمت از سر می‌شود که مورد درمان واقع شده است. معمولاً ظرف چندین ماه موها دوباره شروع به رشد می‌کنند. پرتودرمانی همچنین باعث مي‌شود که پوست سر و گوش‌ها قرمز، خشک و حساس شود. گروه خدمات پزشكي شما می‌تواند شیوه‌‌هایی را براي کاهش این مشکلات به شما پیشنهاد كند.

برخی اوقات پرتودرمانی باعث می‌شود که بافت مغز متورم شود. شما ممکن است دچار سردرد شويد یا احساس فشار کنید. گروه خدمات پزشكي شما می‌تواند مراقب علائم بروز این مشکلات باشد. آنها می‌توانند داروهایی را برای کاهش این ناراحتی‌ها تجويز كنند. پرتو گاهی بافت‌های سالم مغز را از بین می‌برد و اگرچه این امر بسیار نادر است، این عارضه جانبی می‌تواند باعث سردرد، تشنج و حتی مرگ شود.

پرتو ممکن است به غده هیپوفیز و دیگر قسمت‌های مغز آسیب برساند. برای کودکان، این عارضه باعث مشکلات یادگیری و كندي رشد و پیشرفت مي‌شود؛ علاوه بر این، پرتو خطر ايجاد تومورهای ثانویه را در مراحل بعدی زندگی افزایش می‌‌دهد.

بهتر است قبلاً این سؤال‌ها را دربارۀ پرتو درمانی از پزشکتان بپرسید :

    چرا به این درمان نیاز دارم؟
    درمان چه موقع شروع می‌شود و چه موقع پایان می‌یابد؟
    در طی درمان چه احساسی خواهم داشت؟ آیا عوارض جانبی نیز وجود دارد؟
    برای مراقبت از خودم در طی درمان، چه کاری بايد و می‌توانم انجام دهم؟
    چگونه می‌توانم بفهمم که پرتودرمانی مؤثر بوده است؟
    آیا قادر خواهم بود در طی درمان به فعالیت‌های روزمره خود بپردازم؟

شیمي‌ درمانی

گاهی اوقات از شیمي‌درمانی، يعني استفاده از داروها برای از بين بردن سلول‌های سرطانی، جهت درمان تومور‌های مغزی استفاده می‌شود. داروها به شیوه‌های زیر به بيمار داده‌ مي‌شود:

    خوراکی یا داخل وریدی : شیمي‌درمانی ممکن است در طی و یا بعد از پرتودرمانی انجام شود. داروها وارد جریان خون مي‌شوند و در تمام بدن جریان پیدا می‌کنند. اين داروها ممکن است در بخش بیماران سرپایی بیمارستان، درمطب پزشکان، و یا در منزل به بيمار داده‌ شوند. شما به‌ندرت نیاز خواهید داشت که در بیمارستان بمانید.

عوارض جانبی شیمي‌درمانی اساساً بستگی به این دارد که چه نوع دارو و چه مقدار از آن به بيمار داده ‌شده است. عوارض جانبی رایج عبارتند از حالت تهوع و استفراغ، از دست دادن اشتها، سردرد، تب و لرز، و احساس ضعف. اگر داروها سطح سلول‌های خونی سالم را پایین بیاورد، احتمال بیش‌تری دارد که شما دچار عفونت، کبودی و یا خونریزی و نیز احساس ضعف و خستگی شوید. گروه خدمات پزشكي شما به بررسی سطح پایین سلول‌های خونی خواهد پرداخت. برخی از عوارض با مصرف دارو کاهش پیدا خواهند کرد.

    در ویفرهایی (Wafer) که در داخل مغز کار گذاشته می‌شوند : در برخی افراد بزرگسالی که دچار گلیوم درجه بالا هستند، جراح چندین ویفر را در داخل مغز قرار می‌دهد. هر ویفر تقریباً به اندازه 19 ميلي‌متر است. در طی چندین هفته، ویفرها حل شده و دارو را در داخل مغز آزاد می‌کند. دارو، سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. این امر ممکن است مانع برگشت تومور در مغز بعد از جراحی جهت برداشتن تومور بشود.

افرادی که یک ایمپلنت (یک ویفر) حاوی دارو را دریافت مي‌كنند جهت کنترل علائم عفونت بعد از جراحی توسط گروه خدمات پزشكي تحت نظر قرار می‌گیرند. عفونت می‌تواند با استفاده از آنتی‌بیوتیک درمان شود.


بهتر است این سؤالات را درباره شیمي‌درمانی از پزشکتان بپرسید :

    چرا به این درمان نیاز دارم؟
    این درمان چه کاری انجام خواهد داد؟
    آیا دارای عوارض جانبی است؟ من چه کاری می‌توانم دربارة آن انجام دهم؟
    درمان چه موقع آغاز و چه موقع تمام می‌شود؟
    درمان چگونه می‌تواند بر فعالیت‌های روزمرة من تأثیر بگذارد؟

نظر دوم

 

آسپرین را کاملا بشناسیم

All educational information about the painkiller aspirin

آسپيرين يا استيل ساليسيليک اسيد که به اختصار به آن آ.اس.آ (ASA) هم گفته می شود در اصل يک داروي مسکن درد، ضد تب و ضد التهاب است. و مصرف عمده آن برای درمان سردرد است. آسپيرين اولين دارويي بود که از خانواده داروهاي ضدالتهابي غير استروئيدي يا NSAID ها کشف شد.
اين خانواده شامل ايبوپروفن، ناپروکسن، ديکلوفناک و ديگر مسکن‌ها هستند که همگي اثراتي مشابه آسپيرين دارند و نحوه عملکردشان کمابيش شبيه آسپيرين است.

آسپيرين عمدتا به عنوان مسکن مورد استفاده قرار مي گيرد، اما تاثيرات بسيار ديگر آن باعث شده تا يکي از پرمصرف‌ترين داروها در سراسر جهان باشد؛ به طوري که سالانه 80 ميليارد عدد از اين دارو در دنيا به فروش مي رسد. هر سال ۵۰۰۰۰ میلیون قرص آسپرین در جهان مصرف می‌شود. در بریتانیا هر فرد سالانه ۷۰ قرص آن را جدا یا همراه با مسکن‌های دیگر، کافئین یا ویتامین “ث” مصرف می‌کند. آسپرین علاوه بر خاصیت تسکین دهندگی، تب‌بر و ضد التهاب هم هست، ضمن اینکه اثرهایی نظیر ایجاد زخمهای گوارشی و جلوگیری از لخته شدن خون را نیز از خود نشان می‌دهد. اما مصارف امروزه آسپرین عبارتند از:پیشگیری از بیماریهای قلبی ۳۷٫۶٪ ورم مفاصل ۲۳٫۳٪ سر درد ۱۳٫۸٪ بدن درد ۱۲٫۲٪ و دردهای دیگر ۱۴٫۱٪
آسپيرين براي تسکين دردهاي ملايم تا متوسط، سردرد ، ميگرن ، درد دندان و درد استخوان‌ها و عضلات و کاهش تب و التهاب به کار مي رود. همچنين اين دارو با داشتن خاصيت ضد انعقاد خون مي تواند به عنوان رقيق‌کننده خون به کار رفته و براي پيشگيري از لخته شدن خون و جلوگيري از وقوع سکته قلبي يا مغزي در کساني که سابقه آن را داشته‌اند مفيد واقع شود.
پیشینه استفاده از ترکیبات دارویی حاوی سالیسیلیک اسید به دوران باستان بازمی‌گردد. بیش از ۳۵۰۰ سال پیش بشر این پودر را می‌شناخت. در سال ۱۸۰۰ یک باستان شناس آلمانی که در مصر تحقیق می‌کرد، با ترجمه یکی از پاپیروس‌های مصری متوجه شد که بیش از ۸۷۷ نوع مواد دارویی برای مصارف مختلف در مصر باستان شناخته شده بود که یکی از آنها سالیسیلیک اسید بود که برای برطرف کردن درد از آن استفاده می‌شد. در نوشته‌های دیگری که در یونان بدست آمده است نیز مشخص شده که بشر حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد از شیره پوست درخت بید برای درمان تب و درد استفاده می‌کرده است. همچنین آنها هنگام زایمان زنان از این ماده برای کاهش درد استفاده می‌کردند. امروزه مشخص شده که ماده موجود در این شیره اسید سالیسیلیک است. در سال ۱۷۶۳ یک کشیش انگلیسی به نام ادوارد استون مقاله‌ای در جلسه سلطنتی انگلستان ارائه داد که در آن استفاده از برگ درخت بید را حتی در درمان مالاریا نیز موثر معرفی کرده بود. ۱۰۰ سال بعد یک پزشک اسکاتلندی با همین ترکیب توانست عوارض ناشی از رماتیسم را به طرز معجزه آسایی کاهش دهد. بعدها چارلز فردریگ گرهارت در سال ۱۸۵۹ موفق به تهیه استیل سالیسیلیک اسید ناخالص شد. و در ماه مارچ ۱۸۹۹ کمپانی بایر محصول خود بنام آسپرین را به ثبت رساند. فردریک بایر، بینانگذار شرکت داروسازی بایر، متولد سال ۱۸۲۵ در آلمان بود.

او به دنبال شغل پدرش، به نساجی و رنگرزی پارچه رو آورد و یک کارخانه نساجی به نام «بایر» تاسیس کرد. در آن زمان، برای رنگ‌کردن پارچه، از رنگ‌های طبیعی استفاده می‌شد اما آنها در کارخانه جدید خود، برای رنگرزی پارچه، شروع به استفاده از رنگ‌های حاصل از مواد نفتی کردند. این کارخانه بعد از چندی، با استخدام چند شیمیدان جوان، شروع به فعالیت در زمینه‌های داروسازی کرد و توانست به غولی عظیم در داروسازی تبدیل شود. یکی از شیمیدان‌های جوان کارخانه بایر، فلیکس‌ هافمن بود. او برای رسیدن به یک داروی مسکن برای درمان آرتریت پدر خود، آزمایش‌های مختلفی روی موادشیمیایی و ضایعات رنگی انجام داد. یکی از این مواد شیمیایی، استیل سالیسیلیک‌اسید بود که چند سال قبل یک شیمیدان فرانسوی آن را کشف کرده بود. این بار هافمن جوان با تمرکز روی خواص شفابخش این ماده، توانست به روش‌های ساخت جدیدی برسد و درنهایت این دارو به نام او به ثبت رسید. هرچند بعد از ثبت ‌نام او به عنوان کاشف آسپیرین، اعتراض‌هایی صورت گرفت و محققان دیگری ادعا کردند که پیش از هافمن به این کشف رسیده بودند اما درنهایت کارخانه‌ بایر این محصول را در سال ۱۸۹۹ به نام تجاری «آسپیرین» رسما به ثبت رساند و این دارو در همه جهان معروف شد، هافمن چند سال ماده مسکن دیگری به نام "هروئین" (!) را نیز کشف و تولید نمود.

خصوصیات شیمیایی آسپرین
آسپرین به صورت قرص‌های سفید یا بلورهای سوزنی شکل یا به صورت پودرهای بلورین موجود می‌باشد،
خصوصیات

    وزن مولکولی آن ۱۸۰ می‌باشد.
    نقطه ذوب آن ما بین ۱۳۵ تا ۱۳۷ درجه سلسیوس می‌باشد.
    نقطه جوش آن ۱۴۰ درجه سلسیوس است که در این درجه حرارت تجزیه می‌گردد.
    آسپرین دارای بلورهای سوزنی شکل است.
    آسپرین در آب به مقدار کم و در الکل به مقدار زیاد محلول می‌باشد.

روش ساخت آسپرین

برای تلید آسپرین یک گرم اسید سالسیلیک را داخل ارلن خشک ریخته و ۱/۵ میلی لیتر انیدرید استیک و ۱ الی ۲ قطره اسید سولفوریک غلیظ به آن اضافه کنید و با چرخش ارلن سعی کنید کلیه مواد با هم مخلوط شوند. ارلن را به مدت ۱۵ دقیقه در حمام آب در دمای ۵۰ تا۶۰ درجه سانتیگراد نگه دارید و در این مدت محتویات ارلن رابا چرخش هم بزنید. پس از این مدت ۱۵ میلی لیتر آب سرد به ارلن اضافه نمائید - آسپرین به صورت بلورهای جامد ظاهر می‌گردد. آن را با قیف بوخنر صاف کنید. برای خالص سازی آسپرین مقدار بدست امده را در ۳ میلی لیتر اتانول و ۷ میلی لیتر آب در گرما حل کرده و کریستالیزه نمایید.

آسپرین در بدن چکار میکند ؟
بدن انسان درد را به وسيله اعصاب حس مي‌کند. وقتي قسمتي از بدن آسيب ببيند، سلول هاي آن ناحيه نوعي ماده شيميايي به نام پروستاگلاندين توليد مي‌کنند که به اعصاب کمک مي‌کند درد را حس کنند. آسپيرين مانع از ساخته شدن اين مواد شيميايي مي شود و به اين ترتيب ما درد را حس نمي‌کنيم.
پروستاگلاندين‌ها باعث ايجاد التهاب در بدن نيز مي شوند، يعني موجب مي‌شوند تا عضو آسيب‌ديده قرمز و متورم شود. آسپيرين با ممانعت از ساخت پروستاگلندين‌ها التهاب را نيز کاهش مي‌دهد.

آسپيرين خواص زيادي دارد که روز به روز بر تعداد آن‌ها افزوده مي‌شود.
بر اساس تحقيقات متعدد دانشمندان دريافتند استفاده از اين دارو و ديگر داروهاي خانواده NSAID مي تواند از بزرگي پروستات و پيشرفت آن در مردان مسن جلوگيري کند. بزرگي پروستات بيماري خوش‌خيمي است که اغلب مردان بالاي پنجاه سال را گرفتار مي‌کند و باعث بروز مشکلات ادراري در آن‌ها مي شود. به اين ترتيب معلوم شد استفاده از آسپيرين و ديگر اعضاي خانواده آن مي‌تواند به سلامت سيستم ادراري مردان کمک کند.
بحث درباره اثرات آسپيرين بر سيستم قلبي عروقي نيز تا کنون موضوع پژوهش‌هاي بسياري بوده است. متخصصين قلب و عروق مرکز پزشکي دانشگاه دوک در يک بررسي دريافتند آسپيرين مي‌تواند خطر بروز سکته مغزي را در زنان تا حد چشمگيري کاهش دهد.
همچنين چندي پيش دانشمندان موسسه تحقيقات شنوايي دانشگاه ميشيگان خاصيت جالب ديگري از اين دارو را کشف کردند.آن‌ها متوجه شدند آسپيرين مي‌تواند مانع از بروز عارضه‌هاي شنوايي گروهي از آنتي بيوتيک‌ها شود. شايد شنيده‌ايد كه برخي از آنتي‌بيوتيک‌ها مانند جنتامايسين داراي اثرات جانبي نامطلوب و برگشت‌ناپذيري بر شنوايي انسان هستند. محققان به اين نتيجه رسيدند كه استفاده از آسپيرين مي‌تواند مانع از بروز يا پيشرفت اين عارضه در بيماران شود.

آسپرین و اثر آن بر سایر بیماری ها
تحقیقات جدیدی که در شماره سوم سال ۲۰۱۰ مجله انجمن پزشکی آمریکا چاپ شده نشان دهنده این است که مصرف روزانه آسپرین ممکن است افراد را بیماری های عروقی مبتلا کند.در این تحقیقات تاکید شده است درمان با آسپرین برای همگان جواب گو نمیابشد.

افزایش خطر ابتلا به ناشنوایی
در مارس ۲۰۱۰ در شماره سوم  مجله آمریکایی پزشکی ، محققان گزارش داده اند که استفاده منظم از آسپرین حداقل دو بار در هفته در طول یک سال ، در مردان  ، ۱۲ درصد خطر ابتلا به ناشنوایی  را افزایش میدهد. همچنین استفاده از سایر داروهای غیر استروئیدی و ضد التهابی و یا استامینوفن افزایش خطر ابتلا به کاهش شنوایی را به دنبال دارد.
عوارضی در طول دوره بارداری
در دوران بارداری برای درمان با آسپرین حتما باید با پزشک متخصص زایمان مشورت کنید .تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۰۷ نشان میدهد که مصرف آسپرین احتمال ابتلا به فشار خون بالا و عوارض جدی برای مادر در طول دوره بارداری را افزایش میدهد.

کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال
محققان طی مطالعاتی در مجله انجمن پزشکی آمریکا پیشنهاد کردند که استفاده از آسپرین در بیماران خاصی که مبتلا به سرطان کولورکتال ممکن است زنده ماندن را بهبود بخشد.

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان
مطالعات نشان میدهد که مصرف دوز پائین آسپرین دو تا پنج بار در هفته برای زنانی مبتلا به سرطان پستان ، ۷۱ درصد احتمال عود این بیماری را کمتر میکند .
بررسی و پژوهش مؤسسه منتشر شده در ۲۰۰۸ درمجله ملی نشان دهنده این است که ، زنانی که به طور مرتب آسپرین استفاده می کنند، ، در مقایسه با کسانی استفاده ای ندارند ۱۳ درصد کمتر احتمال ابتلا به سرطان پستان دارند .

مانعی برای تشخیص سرطان پروستات
در سال ۲۰۰۸  در نشریه سرطان ، پژوهشگران گزارش داده اند که مصرف آسپرین مانعی برای تشخیص سرطان پروستات در افرادی که به  طور منظم استفاده میکنند باشد.

حفاظت در برابر آلزایمر
تحقیقات نشان دهنده این است  که افرادی که آسپرین مصرف میکنند تا به حال ۱۳ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر بوده اند .

کمک به پیشگیری از سکته مغزی
مطالعه کوچک فارماکولوژی به چاپ رسیده در سال ۲۰۰۸ در مجله بالینی نشان میدهد که آسپرین به بیماران سکته مغزی برای جلوگیری از سکته مغزی کمک میکند مگر اینکه بیمار برای رفع درد و … مصرف ایبوپروفن هم داشته باشد . منافع آسپرین ممکن است توسط ایبوپرفن کاهش پیدا کند.

محافظت در برابربیماری پارکینسون
مطالعه مغز و اعصاب منتشر شده در سال ۲۰۰۷ نشان می دهد که زنانی که به طور مرتب آسپرین استفاده می کنند(دو یا چند بار در هفته به مدت حداقل یک ماه ) ممکن است ۴۰ درصد کمتر احتمال ابتلا به این بیماری را داشته باشند .

جلوگیری از ابتلا به آسم در زنان
مطالعات نشان میدهدکه زنان ۴۵ ساله و بالاتر که مصرف ۱۰۰ میلی گرم آسپرین در هر روز  دارند ، ۱۰ درصد کمتر خطر احتمال ابتلا به آسم در طول ده سال آینده نسبت به زنان دیگر را دارند .نویسندگان این مطالعه گفته اند که توجه داشته باشید که آسپرین می تواند علائم را در حدود ۱۰ درصد از مردم که  در حال حاضر مبتلا به آسم هستند تشدید کند .

حفاظت در برابر حملات قلبی در افراد مبتلا به دیابت
تحقیقات نشان می دهد بیماران دیابتی که مصرف آسپرین برای جلوگیری از حمله قلبی  دارند احتمال کمتری دارد که تجربه حمله قلبی داشته باشند . افرادی که مبتلا به دیابت هستند حداقل دو برابر احتمال ابتلا به بیماری قلبی یا سکته مغزی  را نسبت به عموم مردم دارند.

مرگ زنان بر اثر حمله قلبی را کاهش نمیدهد
تحقیقات پزشکی چاپ شده در مجله BMC  نشان داد اگرچه در مردان مصرف آسپرین برای کاهش میزان حمله قلبی است ، در  زنان این  مزیت وجود ندارد .

بروز  مشکلات معده
افرادی که مصرف آسپرین دارند ،بیشتر در معرض خطر  خونریزی معده و روده و زخم معده هستند ،به ویژه افرادیکه استفاده طولانی مدت از مواد مخدر دارند.

افزایش خطر ابتلا به خونریزی
آسپرین خون را رقیق تر میکند ،پلاکت خون قابلیت منعقد شدن کمتری پیدا میکند  بنابر این در صورت بروز خونریزی این موضوع میتواند کشنده  باشد .

آسپرین برای دیابتی ها خطرناک است
مجله پزشکی The British، اعلام کرد که به دنبال انجام بررسی ها در یک هزار و ۳۰۰ فرد بزرگسال انگلیسی که هیچ گونه علائم بیماری قلبی در آنها مشاهده نمی شد، مصرف آسپرین منجر به خونریزی معده شد و هیچ گونه تأثیر مثبتی در آنها نداشت.تحقیقات جدید در واقع خط قرمزی بر مطالعات پیشین که طی آنها اعلام شده بود بیماران دیابتی برای جلوگیری از ابتلا به حملات قلبی، آسپرین مصرف کنند، می کشد.با وجود دستاوردهای جدید، محققان اعلام کرده اند که مصرف این دارو هنوز برای گروهی که در معرض خطر بالای برخی بیماری ها قرار دارند، لازم است که می بایست قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنند.به گفته محققان، در افرادی که پیشتر با حملات قلبی یا سکته مغزی مواجه بودند یا دچار بیماری شریان اکلیلی بوده اند، مصرف آسپرین خطر حمله مجدد را در این افراد تا ۲۵ درصد کاهش می دهد.بنا بر گزارش های رسیده، بیش از دو میلیون نفر از ۴۰ میلیون مبتلا به دیابت در جهان، در انگلستان زندگی می کنند.در حدود ۸۰ درصد از افرادی که به دیابت مبتلا هستند بر اثر بیماریهای قلبی عروقی از جمله سکته مغزی و حملات قلبی جان خود را از دست می دهند.

آسپیرین به جنگ سرطان‌های ارثی می‌آید
گروهی از دانشمندان انگلیسی دریافتند که مصرف روزانه آسپرین به مدت دو سال می‌تواند خطر ایجاد سرطان‌های ارثی را 60 درصد کاهش دهددانشمندان دانشگاه نیوکسل با مشارکت 10 کشور اروپایی دریافتند که مصرف روزانه یک قرص آسپرین حداقل به مدت 2 سال می‌تواند خطر نوعی سرطان‌های ارثی را در افراد مبتلا به "سندروم لینچ" به میزان 60 درصد کاهش دهد.بررسی‌ها نشان می‌دهد که منشا حدود 10 درصد از تمام موارد سرطان‌ها به صورت ارثی والدین و از طریق ژن‌ها منتقل می‌شوند و در حقیقت، سندروم لینچ یک شرط ژنتیکی برای توسعه سرطان‌های پوست، مغز، روده کوچک، رحم و معده است.اکنون این تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آسپرین می‌تواند خطر توسعه این بیماری‌ها به ویژه سرطان روده و رحم را تا حد قابل توجهی کاهش دهد.به گزارش خبرگزاری مهر، این محققان که نتایج کشف خود را در مجله پزشکی "لانست" منتشر کردند، دریافتند افراد مبتلا به شرط ژنتیکی که به مدت سال‌ها و به طور منظم روزانه یک قرص "اسید استیل سالیسیلیک" (آسپرین) مصرف می‌کنند کمتر با خطر توسعه سرطان‌های ارثی مواجه‌اند.هرچند توانایی آسپرین در پیشگیری از تومورهای وراثتی تقریباً تائید شده است اما هنوز واضح نیست که آیا فواید مصرف روزانه این قرص نسبت به عوارض جانبی آن بیشتر است یا خیر.درحقیقت، مصرف روزانه آسپرین به خاطر خاصیت رقیق کنندگی خون، خطر خونریزی داخلی و زخم معده را افزایش می‌دهد. به همین دلیل پزشکان به طور معمول، مصرف روزانه این دارو را به عنوان یک استراتژی پیشگیرانه در مقابله با سرطان توصیه نمی‌کنند.این تحقیق بر روی هزار بیمار متاثر از سندروم لینچ انجام شد. این شرط وراثتی، 50 درصد خطر بیماری سرطان روده و رحم را در طول زندگی افزایش می‌دهد.حق امتیاز داروی آسپرین 114 سال قبل به ثبت رسید و امروز به عنوان یکی از ارزان‌ترین و رایج‌ترین داروها در دنیا شناخته می‌شود. به همین منظور این دانشمندان بدون تحقیق درباره عوارض جانبی مصرف این دارو تنها به بررسی نتایج بسیار مثبت این قرص اقتصادی در مبارزه با سرطان‌های وراثتی پرداخته‌اند.این محققان بین سال‌های 1999 تا 2005 بر روی 861 فرد متاثر از سندروم لینچ روزانه 600 میلیگرم آسپرین تجویز کردند (برای پایین آوردن تب، 500 میلیگرم آسپرین مصرف می‌شود).سپس محاسبه کردند که 19 مورد در گروه مصرف کننده آسپرین و 34 مورد در گروه پلاسیبو (گروه کنترل) سرطان را توسعه دادند. بنابراین در شرکت کنندگانی که آسپرین مصرف می‌کردند خطر توسعه سرطان به میزان 60 درصد کاهش یافته بود.نتایج تحقیقات دیگری که در سال 2010 توسط محققان دانشگاه آکسفورد انجام شد، نشان داد در افرادی که 75 میلیگرم در روز آسپرین، حداقل به مدت 4 سال مصرف می‌کردند خطر توسعه سرطان به میزان 20 درصد کاهش یافت.

مصرف روزانه قرص آسپرین برای افراد بالای 55 سال
پزشکان انگلیسی تاکید کردند که تمام افراد بالای ۴۵ سال باید دوز روزانه آسپیرین را مصرف کنند تا خود را در برابر بیماری‌های قلبی و سرطان مصون سازند. aspirin مصرف روزانه قرص آسپرین برای افراد بالای 45 سال به ویژه‌ افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی هستند، می‌توانند به عنوان یک داروی پیشگیری کننده از این مسکن استفاده کنند.به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام به نقل ایسنا، این پزشکان خاطرنشان کردند: شواهد آزمایشگاهی و مطالعاتی تایید می‌کند که مزایای استفاده از این دارو برای افراد میانسال سالم و سالمندان خیلی بیشتر از عوارض جانبی آن است.این پزشکان با ارائه گزارشی در مجله پزشکی لانست متذکر شدند: به ویژه‌ افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی هستند، می‌توانند به عنوان یک داروی پیشگیری کننده از این مسکن استفاده کنند.به گزارش سایت اخبار بین‌المللی آسیا، این کارشناسان خطاب به انجمن سلطنتی دارو در انگلیس یک ماه پس از مطالعات دانشگاه آکسفورد خاطرنشان کردند که مصرف روزانه ۷۵ میلی گرم آسپیرین برای مدت پنج سال مداوم خطر ابتلا به سرطان روده را تا یک چهارم کاهش می‌دهد و تا یک سوم هم خطر مرگ ناشی از این سرطان را کاهش می‌دهد.به گزارش روزنامه‌ تلگراف، ۷۵ میلی گرم در واقع یک چهارم دوز استاندارد این داروی OTC (بدون نیاز به نسخه پزشک) است.

هنگام مصرف آسپیرین توصیه می شود

1. برچسب روی دارو را بخوانید و از دستوراتش پیروی كنید.
2. برچسب روی سایر داروهای بدون نیاز به تجویز پزشك را نیز بخوانید تا مبادا در حال مصرف داروهایی باشید كه حاوی آسپیرین هستند یا حاوی داروهایی باشند كه با آسپیرین تداخل ایجاد می كنند.
3. آسپیرین را دور از دسترس كودكان ، دور از گرما، تابش نور مستقیم و رطوبت نگه دارید (در این شرایط آسپیرین فاسد می شود). شیاف آسپیرین را در یك جای خنك نگاه دارید، ولی شیاف و شكل های مایع آسپیرین را منجمد نكنید.
4. آسپیرین تاریخ گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بریزید.
5. در صورتی كه آسپیرین را برای درد، تب یا گلودرد مصرف می کنید، در موارد زیر با پزشك خود مشورت كنید:
6. درد بیش از 10 روز طول بكشد یا علامت جدیدی به آن اضافه شود.
7. تب بیش از 3 روز طول بكشد، تشدید شود یا علامت جدید به آن اضافه شود.
8. گلودرد دردناك تر شود، بیش از 2 روز به طول انجامد، یا تب، تهوع، استفراغ، بثورات پوستی یا سردرد رخ دهد.
9. آسپیرین را فقط به مقدار تجویز شده برای جلوگیری از حمله قلبی ، مغزی و دیگر مشكلات ناشی از لخته شدن خون مصرف كنید.

هنگام مصرف آسپیرین مراقب موارد زیر باشید:

اثر قهوه بر روی سردرد -  Coffee effect on headache

آیا قهوه روی میگرن اثر مثبت دارد؟
آیا قهوه موجب رفع سردرد می شود ؟
 

در رابطه با تاثیر مثبت و یا منفی قهوه بر روی سردرد تاکنون مطالب علمی و غیر علمی متفاوت و متناقضی منتشر شده است برخی قهوه را عامل سردرد دانسته اند و برخی دیگر آن را درمانی برای سردرد حتی برخی از متخصصین آنرا موثر تر از هر مسکنی در کاهش سر درد می دانند در عین حال بسیاری از مردم می گویند که با نوشیدن قهوه دچار سردرد می شوند خصوصا بیماران میگرنی و البته در عین حال خیلی ها قهوه را در صورتی که در مرحله اول میگرن نوشیده شود موثر می دانند در ادامه مطالبی گسترده در این خصوص قرار می دهیم امید است شما دوست گرامی نیز تجربیات ارزنده خود را با گذاشتن نظر در اختیار سایر هموطنان عزیز قرار داده و به تکمیل وبسایت بانک اطلاعات سردرد کمک بفرمایید.

محققان با تحقیقات گسترده متوجه شدند که اثر تسکینی کافئین بر روی سردرد بسیار سریعتر از مسکن هایی نظیر استامینوفن می باشد . گروهي از پژوهشگران در آمریکا با بررسی گروه هایی که مردم که اعضای آنها دست کم 3 مرتبه در فتگی دچار سردرد می شدند و مداواکردن  هر کدام با داروهاي گوناگون متوجه شدند مصرف كافیين به اندازه يك ليوان بزرگ قهوه ، حدود 30 دقیقه زودتر از مسكن باعث تسکین درد بيمار مي‌شود .

استفاده همزمان از يك نوع مسكن جديد به همراه كافئين نيز بيشترين آسودگي را براي آن دسته از مردم که سردرد های شدید دارند به همراه داشته ، در حالي كه یک ساعت و نیم پس از بر طرف شدن درد در افرادی كه فقط به مصرف كافئين اکتفا كرده بودند مجددا سردردها آغاز گردیده است . ترکیبی از داروی مسكن و كافئين حداقل تا 4 ساعت بیشتر بیماران را از درد دور نگه داشته است . پژوهشگران عقیده دارند مصرف روزانه قهوه امکان دارد در بعضی افراد موجب كاهش سردرد گردد .